معنی کارم سرا - جستجوی لغت در جدول جو

کارم سرا

فرهنگ گویش مازندرانی

حرم سرا

محلی در خانۀ پادشاهان و بزرگان که جایگاه اقامت زنان و دختران بوده است، اندرونی

فرهنگ فارسی عمید

درم سرا

کارخانه یا محلی که در آن پول سکه بزنند، دارالضرب، ضراب خانه

فرهنگ فارسی عمید

کاری سرای

(پَ)

زجال. زاجل. وشاح. تصنیف ساز. حراره گوی. موشّح

لغت نامه دهخدا

غارن سرا

(غارْوَ)

دهی از دهستان بندرج بخش دودانگه شهرستان ساری در15 هزارگزی شمال کهنه ده. کوهستان جنگلی معتدل مرطوب مالاریائی. دارای 200 تن سکنۀ شیعه مازندرانی و فارسی زبان. آب آن از چشمه و فاضل آب شلیک. محصول آن برنج، لبنیات، عسل، غلات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

ماتم سرا

(تَ سَ)

عزاخانه. مجلس فاتحه خوانی و تعزیه داری. (ناظم الاطباء). مصیبت سرا. ماتمکده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
ماتم سرای گشت سپهر چهارمین
روح الامین به تعزیت آفتاب شد.
خاقانی.
بجهت اقامت رسم ماتم در جوار ماتم سرای خاص او مجمعی منعقد ساختند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 454).
جهان چیست ماتم سرائی در او
نشسته دو سه ماتمی روبرو
جگرپاره ای چند بر خوان او
جگرخواره ای چند مهمان او.
(یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

درم سرا

(دِ رَ سَ)

درم سرای. سرای درم. (یادداشت مرحوم دهخدا). دارالضرب و ضرابخانه. (برهان) (آنندراج). میخکده. رجوع به درم سرای شود

لغت نامه دهخدا

کاری سر

(سَ)

نام رود بابل آنگاه که رود بابل از چهل آب فیروزکوه سرچشمه میگیرد و در بابلسر بنام رود بابل نامیده میشود، نام موضعی بدانجا

لغت نامه دهخدا

کاتم سر

(تِ مِ سِرر)

کاتب سر و اعلم ان العامه یبدلون الباء من کاتب السر بمیم، فیقولون کاتم السرّ و هو صحیح المعنی اما لان ّ یکتم سرّالملک او من باب ابدال الباء بالمیم علی لغه ربیعه و ان کانوا لایعرفون الثانی. (صبح الاعشی ص 104)

لغت نامه دهخدا